بارها شنیده اید و شاید خودتان دیده اید که دوستی های دوران اعتیاد بی اعتبار هستند و باد هوا. اما چرا؟
موقع مصرف مواد، در اثر تغییرات مخرب مغزی، احساسات به شکل غیر طبیعی و کاذب بر انگیخته می شوند. احساس سرخوشی پوچ و احساس کاذب توانایی و اعتماد به نفس مسخره و قلابی در نتیجه مصرف مواد در انسان بیدار می شود. در این فضا که در بسیاری از موارد به صورت گروهی شکل می گیرد، این احساس ها به صورت مشترک میان گروه "هم دود" یا به تعبیری "هم منقلی"شکل می گیرد و به دوستی میان این افراد؛ عمقی غیر واقعی می بخشد.
این عده که با هدف اصلی مصرف مواد دور هم جمع شده اند، و نیاز های مشترک مثل ...تهیه جنس، مکان مصرف و غیره عامل اصلی نزدیکی آن ها به هم بوده، بعد از مصرف مواد سرخوشی کاذب ایجاد شده را با "دوستی پایدار" اشتباه می گیرند. در بسیاری از مواقع در این جمع ها که اغلب با پرحرفی ناشی از مصرف همراه هست، بسیاری از حرفها را به هم می گویند که در شرایط عادی ممکن نیست. رازهای شخصی به میان می آید و نیاز به "مصرف مشترک" با "دوستی واقعی" اشتباه گرفته می شود.
این جمع ها همیشه به این جا ختم نمی شود. مصرف مواد و بر انگیختگی عصبی، برخی موارد باعث می شود که ایراد یا اشتباهی در ذهن شخص، بسیار با اهمیت تر از انچه واقعا هست تجسم شود. این موضوع بعضا باعث کدورت ها یا دعواها و تنش های مضحکی میان گروه مصرف کننده یا میان شخص مصرف کننده با عزیزان و سایر دوستانش می شود که قعطعا افراد مصرف کننده آن را تجربه کرده اند.
دوستی ها پای منقلی به دلیل آنچه گفته شد، بسیار بی اعتبار و دروغین هستند. برای دیدن عمق این دوستی ها کافی ست از آن جمع خارج شوید یا اقدام به ترک کنید تا عیار دوستی ها مشخص شود.
نکته خیلی مهم: بعد از ترک، احتمال بسیاری هست که دوستان قبلی، به بهانه تجدید دیدار و دوستی دوباره شما را به همان جمع های آلوده و خانه خراب کن بکشانند. یادتان باشد بعد از ترک، اولین کسی که دوباره به شما پیشنهاد مصرف یا فقط حضور در جمع مصرف را داد، اسمش را در ستون بی شرف های زندگی خودتان بنویسید و از او اکیدا پرهیز کنید، حتی اگر سابقه دوستی یا خاطرات خوشی با او دارید.
فدای تک تک شما: فرشاد
در همین زمینه: